Ղազախստանի հավաքականի նախկին ավագ Սամատ Սմակովը «Sports.kz»-ին տված հարցազրույցում կիսվել է Հայաստան-Ղազախստան խաղից ունեցած սպասելիքներով.
Սմակով. Պետք է չկենտրոնանալ Մխիթարյանի վրա և չվախենալ
ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏ, փետրվարի 26, ԱՐՑԱԽՊՐԵՍ: «Անկեղծ ասած, դժվար է խոսել այն մասին, թե ինչ խաղ կլինի այսօր, քանի որ ես թիմի ներսում չեմ գտնվում: Չգիտեմ՝ ինչպես է թիմը պատրաստվել, տղաներն ինչ վիճակում են՝ այդ թվում հոգեբանության տեսանկյունից, այդ իսկ պատճառով դժվար է ասել: Բայց հստակ գիտեմ, որ այն տղաները, որոնք այսօր դաշտ դուրս կգան Ղազախստանի հավաքականի կազմում, կկռվեն մինչև վերջ: Մեր հավաքականն այսօր միանշանակ չի պարտվի, քանի որ ես վստահ եմ տղաների ուժերին: Բոլորին գիտեմ, բոլորի հետ խաղացել եմ և վստահ եմ, որ նրանք կարող են արժանի խաղ ցուցադրել:
- Երեք անգամ Ղազախստանի հավաքականի կազմում խաղացել եք Հայաստանի հետ: Ի՞նչ հիշողություններ ունեք այդ հանդիպումներից:
- Սա միանգամայն այլ հավաքական է: Այն կազմից, որում ես էի խաղում հայերի դեմ վերջին անգամ՝ 9 տարի առաջ, հիմա հավաքականի հետ Երևան է մեկնել միայն Դավիդ Լորիան: Հայաստանի հավաքականը ևս բոլորովին այլ թիմ էր: Չկար Հենրիխ Մխիթարյանը, Գևորգ Ղազարյանը, այդ իսկ պատճառով զուգահեռներ անցկացնելը դժվար է: Հայաստանի հավաքականում ևս սերնդափոխություն է տեղի ունեցել: Կարծում եմ՝ այսօր հետաքրքիր խաղ կլլինի:
- Ըստ Ձեզ, ինչպե՞ս պետք է կասեցնել հավաքականի առաջատար Հենրիխ Մխիթարյանի խաղը, որը հիանալի մրցաշրջան է անցկացնում «Մանչեսթեր Յունայթեդում» և արժանիորեն համարվում է եվրոպական ֆուտբոլի լավագույն խաղացողներից մեկը:
- Կարծում եմ՝ պետք չէ կենտրոնանալ միայն Մխիթարյանի վրա, քանի որ, ընդհանուր առմամբ, Հայաստանը վատ հավաքական չունի, և եթե չեմ սխալվում, 5-6 խաղացող լեգեոներ է: Նույն Գևորգ Ղազարյանը վատ հանդես չի գալիս Պորտուգալիայում, այդ իսկ պատճառով նրանք ուժեղ հարձակման գիծ ունեն, և պետք է ուշադրություն դարձնել Հայաստանի հավաքականի հարձակման ամբողջ գծին: Ըստ իս, ոչ թե պետք է մրցակցի խաղը կասեցնել, այլ խաղալ քո խաղը, վերջ:
- Կիպրոսում կրած պարտությունը կազդի՞ մեր ֆուտբոլիստների վրա, թե՞ այդ խաղն արդեն մոռացվել է:
- Չեմ կարծում, որ կազդի, քանի որ եթե դա ընտրական փուլի խաղ լիներ, գուցե ճնշում լիներ, բայց ընկերական խաղը դժվար թե ազդի տղաների հոգեբանական վիճակի վրա: Մեզ մոտ նման իրավիճակ էր, երբ Լեհաստանի հետ խաղից առաջ պարտվել էինք Ղրղզստանին: Կարծում եմ՝ մեր ֆուտբոլիստներն արդեն մոռացել են Կիպրոսում անցկացրած անհաջող խաղի մասին, և ընտրական փուլի պաշտոնական խաղին բոլորովին այլ տրամադրվածությամբ կմոտենան:
- Եթե Դուք լինեիք ազգային հավաքականում, խաղից առաջ թիմին ի՞նչ կասեիք հանդերձարանում:
- Ամենակարևորը՝ չվախենալ, խաղալ: Ամեն օր չես խաղում հավաքականի կազմում, այդ իսկ պատճառով պետք է խաղադաշտ դուրս գալ և պայքարել երկրի պատվի, դրոշի և բոլոր այն ղազախների համար, որոնք արդեն մի քանի տարի է երկրպագում են թիմին, սպասում են, սպասում են, սպասում են և արդեն դժվարանում են սպասել: Այդ իսկ պատճառով, առաջին հերթին, պետք է կռվել երկրի համար:
