Գանձասարի վանքի 777-ամյակի առիթով թարմացվել է Մատենադարան-Գանձասարի ցուցադրությունը:
Մատենադարան-Գանձասար գիտամշակութային կենտրոնում նոր ցուցադրություն է լինելու
ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏ, 20 հուլիսի, ԱՐՑԱԽՊՐԵՍ: «Արցախպրես»-ի հաղորդմամբ՝ հուլիսի 23-ին այցելուներին առաջին անգամ կներկայացվեն Գանձասարի վանքի 19-րդ դարավերջի և 20-րդ դարասկզբի եզակի լուսանկարներ, կաթողիկոսական գրություններ ու արխիվային փաստաթղթեր: Կցուցադրվի նաև տպագիր գրականություն՝ ինչպես սկզբնաղբյուրներ, այնպես էլ Գանձասարին և ընդհանրապես Արցախին նվիրված նորագույն ուսումնասիրություններ:
Հիշեցնենք, որ 2015 թվականի նոյեմբերի 21-ին Գանձասարի եկեղեցու հարևանությամբ բացվեց Երևանի Մեսրոպ Մաշտոցի անվան Մատենադարանի մասնաճյուղը` Մատենադարան-Գանձասար գիտամշակութային կենտրոնը: Նոր կենտրոնի գործունեության նպատակն է աշխարհին ճանաչելի դարձնել Արցախի հոգևոր մշակույթը: Նոր Մատենադարանն ունի թանգարան, գիտաժողովների և այլ միջոցառումների համար նախատեսված դահլիճ, գրադարան և ընթերցասրահ: Կենտրոնի գործունեությունն աստիճանաբար ընդլայնվում է: Քանի որ Մատենադարան-Գանձասար գիտամշակութային կենտրոնը բացվեց Մեծ եղեռնի հարյուրամյա տարելիցին, խորհրդանշական ձևով թանգարանում ցուցադրվում է 100 գրչագիր մատյան, ներկայացվում են ինչպես Արցախում գրված-նկարազարդված և պահպանված ձեռագիր մատյաններ, այնպես էլ Հայաստանի և Կիլիկիայի տարբեր գրչության կենտրոններում ստեղծված երկեր: Կենտրոնի բացման առիթով ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանը թանգարանին է նվիրել 13-րդ դարում Գյուլիստանում գրված մի Ավետարան, իսկ Արցախի թեմի առաջնորդ Պարգև արքեպիսկոպոս Մարտիրոսյանը՝ Քարահատում 1650 թվականին Գրիգորի նկարազարդած Ավետարանը: Թանգարանում ցուցադրվում են նաև հնատիպ գրքեր և Արցախի պատմությանն առնչվող հազվագյուտ վավերագրեր, Նապոլեոն Բոնապարտի թիկնապահ Հովհաննես Պետրոսյանի և պատմաբան Լեոյի անձնական փաստաթղթերը, Շուշիում տպագրված գրքեր:
Գանձասարը հայ գրչության արվեստի նշանավոր միջնադարյան կենտրոններից մեկն է: Որպես գրչության կենտրոն՝ վանքն ունեցել է իր մատենադարանը և ձեռագրերի հարուստ հավաքածուն: Այստեղ գրվել, ծաղկազարդվել և պահպանվել են բազմաթիվ արժեքավոր ձեռագրեր: Գանձասարում գրված ձեռագիր մատյաններից մեզ են հասել տասներեքը, որոնք ընդօրինակվել են XIII- XVIII դարերում: Մեզ են հասել նաեւ մի շարք այլ ձեռագրեր, որոնք ստեղծվելով այլ հոգեւոր կենտրոններում, երկար ժամանակ պահվել են Գանձասարի մատենադարանում:
Ամենահին մատյանը, որ մեզ է հասել Արցախից, Գանձասարում 1212-14 թվականներին Թորոս գրչի գրած և նկարազարդած մագաղաթյա Ավետարանն է (Մատենադարան, ձեռ. թիվ 378), որը գրվել է Հասան-Ջալալ Դոլայի ծնողների՝ Խոխանաբերդի իշխան Վախթանգ-Տանգիկի և Խորիշահի պատվերով: Ավետարանը դարձել է Հասան-Ջալալյան իշխանական տան սեփականությունը: Նոր թանգարանում ցուցադրվում է փառավոր տեղում, Թարգմանչաց Ավետարանի կողքին: Թանգարանում առանձին բաժնով ներկայացվում են Գանձասարում գրված ձեռագրերը:
Ցուցադրվող մատյանների մեջ հնագույններից է 10-րդ դարով թվագրվող «Բեգյունց» Ավետարանը: Ավետարանը 1060 թվականին նորոգվել է Կանչնուտ անապատի Արշարունյաց դպրոցում, ապա ծաղկազարդվել ու կազմվել Հովհաննես Սանդղկավանեցի գրչի կողմից, իսկ ոսկերիչ Սարգիսը կատարել է խորանների նկարազարդումը և արծաթով զարդարումը: Մատյանը 1272 թվականից առաջ մեծկվենցի Ուզի որդի Հասանի ձեռքով գերությունից փրկվել ու բերվել է Կեսարիայից և երկար ժամանակ գտնվել է Ջրաբերդի Թալիշ գյուղում՝ Բեգյունց ընտանիքի մոտ, որով էլ բացատրվում ձեռագրին տրված անունը: Դժբախտաբար, գեղեցկագիր այս մատյանից մնացել է 18 թերթ: