Գրիգոր Նարեկացի համալսարանում կայացել է արձակագիր Բակուր Կարապետյանի «Վաչական բարեպաշտ թագավոր» գրքի շնորհանդեսը
ԱՀ մշակույթի, երիտասարդության հարցերի և զբոսաշրջության նախարարության և ԱՀ գրողների միության համատեղ նախաձեռնությամբ այսօր Գրիգոր Նարեկացի համալսարանի պոեզիայի և գիտական նիստերի դահլիճում կայացել է արձակագիր, հրապարակախոս, լրագրող և գեղանկարիչ Բակուր Կարապետյանի «Վաչական բարեպաշտ թագավոր» գրքի շնորհանդեսը:
Գրիգոր Նարեկացի համալսարանում կայացել է արձակագիր Բակուր Կարապետյանի «Վաչական բարեպաշտ թագավոր» գրքի շնորհանդեսը
ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏ, 19 ապրիլի, ԱՐՑԱԽՊՐԵՍ: «Արցախպրես»-ի թղթակցի հաղորդմամբ՝ միջոցառմանը բացման խոսքով հանդես է եկել ԱՀ գրողների միության նախագահ Վարդան Հակոբյանը՝ կարևորելով հեղինակի կողմից գրված վեպի արժեքը:
Նրա խոսքով՝ հայ գրականության ակունքներում եղել է պատմավիպասանությունը, և այսօր էլ կան մնայուն աշխատանքներ՝ կապված Վաչական թագավորի բացառիկ կերպարի հետ:
«Բակուր Կարապետյանի «Վաչական բարեպաշտ թագավոր» պատմավեպը մեծ արձագանք է գտել հանրության մեջ: Պատմավիպասանության խնդիրը կայանում է նրանում, որ անցյալին անդրադառնալով, մենք կարողանանք ցույց տալ ներկան: Հեղինակը պատմավեպի մեջ ստեղծել է իր ժամանակը»,-ավելացրել է Վ. Հակոբյանը:
Խոսելով գրքի վերնագրի մասին՝ նա նշել է, որ հատուկ անունների գրությունները չպետք է աղավաղել, այսինքն՝ Վաչականը, երբեք չպետք է օգտագործել Վաչագան:
Գրքի հեղինակ Բակուր Կարապետյանն իր ելույթում ասել է, որ պատմավեպը ընդգրկում է 5-րդ դարի 2-րդ կեսն ու 6-րդ դարի սկիզբը: Գրքում ներկայացվում է պատմական նորահայտ դրվագներ թե´ Վաչական Բարեպաշտի և թե´ Հայոց հյուսիս-արևելքի կյանքից:
Խոսելով Վաչական Բարեպաշտի մասին՝ գրքի հեղինակը նշել է. «Հայոց հյուսիս-արևելյան (Աղվանից) թագավորների շարքում Վաչականը 11-րդն է: Ավարտելով Ցուրտամուվ Աշուշա բդեշխի հիմնած դպրոցը՝ Վաչականը վերադարձել է Արցախ, վերականգնել Աղվանից թագավորությունը, Սահմանադիր ժողովում հաստատել Մեծ Հայքում ընդունած Աշտիշատի ժողովում ընդունված կանոնները: Նա նաև հիմնել է եկեղեցիներ ու դպրոցներ»:
Բանաստեղծ Սոկրատ Խանյանն անդրադառնալով գրքին՝ ասել է. «Որպես պատմավեպ՝ բավականին հետաքրքիր է ներկայացված: Նշեմ, որ գրքի մասին հոդված եմ գրել գրական թերթում, որտեղ հանդես եմ եկել իմ նկատառումներով: Թերթի հաջորդ համարում էլ ստացել եմ գրքի հեղինակի պատասխանը: Պատմավեպը գրելու համար պետք է լինել պատմաբան, գեղարվեստական պատկերի ստեղծման վարպետ: Կարդալով այս պատմավեպը՝ ընթերցողը մտովի տեղափոխվում է 5-րդ դարի 2-րդ կես: Գիրքն ունի և´ դաստիարակչական և´ ճանաչողական արժեք, և ընթերցողին պատճառում է գեղագիտական հաճույք»:
Ըստ Գրիգոր Նարեկացի համալսարանի հայոց լեզվի և գրականության ամբիոնի դասախոս Նանար Սիմոնյանի՝ Վաչագան Բարեպաշտ թագավորի կերպարը հայ ժողովրդին հայտնի է պատմագիտական աշխատություններից՝ Մովսես Կաղանկատվացու «Պատմություն Աղվանից աշխարհի», Ստեփանոս Օրբելյանի «Պատմություն տանն Սիսական», ինչպես նաև ժողովրդական ավանդություններից: «Վաչագան Բարեպաշտի կերպարն առավել ամբողջական է դառնում գեղարվեստական գործերում: Նրա կերպարն առաջին անգամ գեղարվեստորեն մարմնավորվել է Ղազարոս Աղայանի «Անահիտ» հեքիաթում: Նրա հերոսկան կերպարին անդրադարձել են նաև պատմավիպասան Հայկ Խաչատրյանը («Վաչագան» պատմավեպում) և բանաստեղծ Վարդան Հակոբյանը («Տաճարն Աստծո» վիպերգում): Բակուր Կարապետյանի «Վաչական Բարեպաշտ թագավոր» պատմավեպը փորձ է առավել ամբողջական և բազմակողմանի ներկայացնել Վաչական Բարեպաշտի կերպարը»,-մասնավորապես ասել է Ն. Սիմոնյանը։
Շնորհանդեսին ներկա էին ԱՀ գրողների միության անդամներ, ԱՀ մշակույթի, երիտասարդության հարցերի և զբսաշրջության նախարարության ներկայացուցիչներ, համալսարանականներ և այլք: