Դժվար է գտնել ևս մեկին, ով արցախյան լրատվադաշտում այդքան մնայուն հետք է թողել, ինչպես Մաքսիմ Հովհաննիսյանը:
«Մեծ էր Մաքսիմ Հովհաննիսյանի դերը համաժողովրդական ընդվզման արտահայտման գործում». Կիմ Գաբրիելյան
ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏ, 4 հունիսի, ԱՐՑԱԽՊՐԵՍ։ Այս մասին «Արցախպրես»-ի թղթակցի հետ զրույցում ասել է Արցախի ժուռնալիստների միության նախագահ Կիմ Գաբրելյանը:
Նա պատմել է, որ անցյալ դարի 70-80-ական թվականներին՝ Արցախի մարզային ռադիոյում գլխավոր խմբագիր աշխատելու ժամանակաշրջանում, Մաքսիմ Հովհաննիսյանը մի ամբողջ լրագրողական սերունդ է դաստիարակել, որը հետագայում դարձան արցախյան մեդիադաշտի հենասյունը:
«Նույնը նա կատարեց «ԼՂ Հանրապետություն» հանրապետական թերթը խմբագրելու և Արցախի հանրային հեռուստառադիոխորհուրդը ղեկավարելու ընթացքում: Ձեռքը միշտ ժամանակի զարկերակի վրա էր, արձագանքում էր բոլոր կարևոր իրադարձություններին, հանդես գալիս ակնարկներով, էսսեներով ու հրապարակախոսական հոդվածներով: Ես կարծում եմ` ով նրա հետ երբևէ առնչվել է, անպայման մի նոր բան է սովորել, և այս առումով Մաքսիմ Հովհաննիսյանին կարելի է համարել «Ուսուցիչ»»,-ավելացրել է Կ. Գաբրիելյանը:
Անդրադառնալով Մ. Հովհաննիսյանի դերակատարությանը՝ մեր զրուցակիցը նշել է, որ այն Արցախի հասարակական կյանքում, իրոք, չափազանց մեծ էր:
«Նա համահեղինակ էր հայտնի «13-ի նամակ»-ի, որը յուրօրինակ ռումբ էր խորհրդային իշխանության համար: Հետագայում, երբ սկիզբ առավ Արցախյան շարժումը, Հովհաննիսյանը դարձյալ իր լուման ներդրեց համաժողովրդական ընդվզմանը: Նրա խոսքը միշտ էլ նպատակամետ է եղել, ոգեշնչող ու համարձակ: Առանց վարանելու կարելի է ասել, որ Արցախի հասարակական կյանքում ընդգրկված շատ ակտիվ անհատներ են «վարակվել» Հովհաննիսյանի համարձակությամբ, ինչպես նաև նրանից կարևոր դասեր առել»,-ավելացրել է Կ. Գաբրիելյանը:
