ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏ, 10 հուլիսի, ԱՐՑԱԽՊՐԵՍ: Իր խոսքում Ալիևը ԵԱՀԿ Մինսկի խմբին քննադատել է պասիվության համար նշելով, որ ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը չի արձագանքում Հայաստանի վարչապետի հայտարարությանն այն մասին, թե «Ղարաբաղը Հայաստան է»:

 

Ըստ Ալիևի այդ հայտարարությունը տապալում է բանակցությունները և դրանք անիմաստ դարձնում: Խոսքի վերջում ավելացրել է` եթե բանակցությունները առարկայական չլինեն, մենք չենք մասնակցի դրանց։

 

Ըստ երևույթին այս հայտարարության մեջ որևէ էքսցենտրիկ և ուշագրավ բան չկա, սա պաշտոնական Բաքվի հերթական հոխորտանքն է։ Այն, որ Մինսկի խմբում թերանում են արձագանքել բանակցող կողմերի հայտարարություններին, Ալիևը չի սխալվում ու նաև բնական է, որ դա ներկայացնում է սուբյեկտիվ մեկնաբանությամբ` մեջբերելով Նիկոլ Փաշինյանի հայտարարությունը։ Այս համատեքստում Ադրբեջանի ֆյուրերը մոռանում է իր իսկ հայտարարությունների մասին, որոնցում տարածքային պրետենզիաներ են ներկայացվում ոչ միայն ազատագրված շրջանների, կամ գոնե ամբողջ Արցախի, այլ նաև Սյունիքի և ընդհուպ մինչև մայրաքաղաք Երևանի նկատմամբ։ Բանակցային գործընթացում որևէ պրոգրեսիվ միտում ես էլ չեմ նկատում և հասկանալի է, որ ինչպես միշտ, այսօր էլ Ադրբեջանը սպասում է քաղաքական կոնյուկտուրայի էսկալացիայի դիմելու և հարցը անեքսիայի միջոցով լուծելու համար, հրադադարի կնքման պահից, չնայած բազմաթիվ կոչերին, հակամարտության կարգավորման այդ տարբերակը միշտ եղել է Ադրբեջանի օրակարգում։

 

Ամեն դեպքում հաշվի առնելով Ադրբեջանի դեգրադացվող տնտեսությունն ու մեր հնարավորությունները` կարծում եմ այդ տարբերակը պերսպեկտիվ չունի, իսկ նմանատիպ ֆիկտիվ հայտարարություններով Ադրբեջանը փորձում է ցույց տալ, թե մոտիվացված է կոնստրուկտիվ երկխոսության։ Ինչ վերաբերում է դիրքորոշման փոփոխությանը` հայկական կողմը ևս հավատարիմ է իր դիրքորոշմանը և այդ հավատարմությունը սկզբունքորեն բխում է Արցախի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքից և Արցախի Հանրապետության փաստացի հսկողության տակ գտնվող տարածքների ամբողջականության պահպանման տրամաբանությունից։

                                                                                                      Քաղաքագետ  Ժիրայր  Ազիզյան