«Արմեդիա» ՏՎԳ-ն զրուցել է ԼՂՀ ԱԺ պատգամավոր Գագիկ Պետրոսյանի հետ։
ԼՂՀ անկախությունը Հայաստանը պիտի ճանաչեր 1994 թվականին. Գագիկ Պետրոսյան
ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏ, 6 մայիսի, ԱՐՑԱԽՊՐԵՍ: Հարցազրույցն ամբողջությամբ ներկայացնում ենք Ձեր ուշադրությանը:
-Պարոն Պետրոսյան, Հայաստանում սկսվել է Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության ճանաչման գործընթացը: Ինչպիսի՞ ակնկալիքներ ունեք գործընթացից։
- Այս փուլում շատ կարեւոր է, թե ինչպիսի ձեւակերպումներ պետք է լինեն օրինագծում, ճանաչման համար կարևոր է նաև ընտրել ճիշտ ժամանակը: Կարծում եմ՝ այսօր շատ ավելի ճիշտ կլիներ միջպետական ռազմաքաղաքական պայմանագրի ստորագրումը։
Եվ ինչքան հնարավոր է շուտ, քան, պարզապես, ճանաչումն է: Մանավանդ, որ Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությունը նման պայմանագիր ստորագրելու հնարավորություն տալիս է: Չէի ցանկանա, որ Հայաստանից հետո մեզ ճանաչեին միայն Նիկարագուան կամ Կիրիբատին եւ նման այլ պետություններ։ Իսկ դրա համար անհրաժեշտ է հաշվարկել ամեն բան:
- Հայաստանի կողմից Ղարաբաղի ճանաչումը, Ձեր կարծիքով, ինչպե՞ս կանդրադառնա բանակցային գործընթացի վրա:
- Այս կամ այն ճակատագրական որոշման Ճիշտ լինելը տարիներ հետո է ի հայտ գալիս։ Այս համատեքստում և Հայաստանի, և Արցախի կողմից բացթողումների բազմաթիվ օրինակներ կան։ Օրինակ, Հայաստանը Արցախի Հանրապետության անկախությունը 1994 թվականին պիտի ճանաչեր:
Հայկական կողմերը սխալվել են՝ Բիշքեկում ստորագրելով պայմանագիր, որով պարտված Ադրբեջանին որևէ բան չէր պարտադրվում։ Հայաստանն ու Արցախը 1998թ.-ին սխալ են թույլ տվել՝ Հայաստանի եւ Ադրբեջանի նախագահներին ուղիղ բանակցություններ վարելու համաձայնություն տալով։ Երբ 2003 թվականին Ալիեւ կրտսերը հայտարարեց, որ ղարաբաղյան գործընթացը սկսում է զրոյից, Հայաստանը պետք է դուրս գար երկկողմ բանակցային գործընթացից։ Նման օրինակներ մեր պատմության մեջ շատ կան։
Դրա համար էլ կրկնում եմ՝ պետք է հաշվարկել ամեն բան։ Երբեմն ամենահամարձակ եւ առաջին հայացքից ոչ ճիշտ գործողությունները տարիներ հետո դառնում են ճիշտ եւ ժամանակին:
