Արցախյան ազատամարտում զոհված քաջորդիների հարազատներին այցելելը յուրօրինակ հոգու պարտք եմ համարում. Գևորգ Չաքմանյան
Արցախյան ազատամարտում զոհված քաջորդիների և նրանց ընտանիքների համար անցած տարվա նոյեմբերին Երևանի Արամ Խաչատրյանի անվան համերգասրահում հանդես եմ եկել մենահամերգով, որի ժամանակ էլ խոստացել էի ամեն տարի համերգային ծրագրերով լինել Հայաստանում և Արցախում:
Արցախյան ազատամարտում զոհված քաջորդիների հարազատներին այցելելը յուրօրինակ հոգու պարտք եմ համարում. Գևորգ Չաքմանյան
ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏ, հոկտեմբերի 19, ԱՐՑԱԽՊՐԵՍ: Այս մասին «Արցախպրես»-ի թղթակցի հետ զրույցում ասել է Ստեփանակերտում գտնվող ՀՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ, ԱՄՆ-ի Լոս Անջելես քաղաքում գործող «Կանթեղ» և «Տարոն» աշուղական երգչախմբերի գեղարվեստական ղեկավար Գևորգ Չաքմանյանը՝ նշելով, որ ինքը, հավատարիմ իր խոստմանը, այս տարվա հոկտեմբերի 14-ին մենահամերգով կրկին հանդես է եկել Երևանում:
«Մինչ Հայաստան գալս եմ մտադրվել, որ այս անգամ անպայման պիտի այցելեմ նաև Արցախ և Ստեփանակերտում հոկտեմբերի 20-ին հանդես գամ համերգով: 2010 թվականին, երբ ես տեղափոխվել եմ Լոս Անջելես, այնտեղ հիմնել եմ «Տարոն» և «Կանթեղ» աշուղական երգչախմբերը: Վաղը՝ համերգի ժամանակ, ինձ հետ հանդես կգան «Կանթեղ» մանկական երգչախմբի անդամ Սարգիս Թամազյանը և «Տարոն» մեծահասակաների երգչախմբի ներկայացուցիչ Էդիկ Օհանյանը: Համերգի ժամանակ առաջին անգամ երգելու եմ Գուսան Աշոտի «Ղարաբաղի գարունը» երգը: Շատ տարիներ առաջ եղել եմ Արցախում, սակայն ոչինչ չէի հասցրել տեսնել: Այս անգամ մեծ ցանկություն և հույս ունեմ, որ կհասցնեմ լիարժեք վայելել Արցախը, լինել պատմամշակութային վայրերում: Առայժմ հասցրել եմ տեսնել և լուսանկարվել միայն Արցախի խորհրդանիշ հանդիսացող «Մենք ենք մեր սարերը» հուշարձանի մոտ: Այցիս ընթացքում, եթե հնարավորություն ընձեռվի, համերգային ծրագրով անպայման լինելու եմ նաև զորամասերում»,-ավելացրել է Գ. Չաքմանյանը՝ տեղեկացնելով, որ Լոս Անջելեսում ինքն արդեն 6 տարի է, ինչ հիմնել է նաև իր հեղինակային «Կանթեղ» մշակութային հեռուստաժամը:
Թե ինչո՞ւ է որոշել, որ իր համերգը նվիրի արցախյան ազտամարտում զոհվածների հիշատակին, մեր զրուցակիցն ասել է, որ ինքն զգացել է այդ կորստի ցավը, երբ իր 19 տարեկան հարազատ եղբայրը 1993 թվականին զոհվել է պատերազմում: Այդ օրվանից սկսած Գ. Չաքմանայանը զոհված քաջորդիների ընտանիքներին և առհասարակ զինվորներին այցելելը յուրօրինակ հոգու պարտք է համարում:
Անդրադառնալով իր ստեղագործական կարիերային՝ երգիչն ավելացրել է. «Ես երգել սկսել եմ 14 տարեկանից: 2017 թվականին Երևանում տոնել եմ իմ բեմական գործունեության 25-ամյակը: Իմ ուսուցիչները եղել են հայ ժողովրդական երգի ռահվիրաններ Օֆելյա Համբարձումյանը և Ռուբեն Մաթևոսյանը: Ես ինձ չեմ պատկերացնում առանց երգի: ԱՄՆ-ում, երբ համերգներ եմ կազմակերպում, հանդիսատեսների շարքերում բազմաթիվ օտարազգի քաղաքացիներ էլ են լինում, ովքեր մեծ սիրով ու ոգևորությամբ են լսում և ձայնակցում հայկական աշուղական երգերը: Մենք պետք է ամենուր տարածենք և հարատև պահենք հայկական ժողովրդական և աշուղական երգերը»: