Այսօր՝ ապրիլի 20-ին, Գրիգոր Նարեկացի համալսարանում տեղի է ունեցել գրող, բանաստեղծ Նվարդ Ավագյանի «Երկնքի ու երկրի միջև» գրքի շնորհանդեսը:
Կայացել է «Երկնքի ու երկրի միջև» գրքի շնորհանդեսը
ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏ, ապրիլի 20, ԱՐՑԱԽՊՐԵՍ: «Արցախպրես»-ի թղթակցի հաղորդմամբ՝ միջոցառմանը բացման խոսքով հանդես է եկել ԱՀ գրողների միության նախագահ, Գրիգոր Նարեկացի համալսարանի ռեկտոր Վարդան Հակոբյանը՝ կարևորելով գրողի դերը իր ժամանակի խնդիրները վերհանելու գործում: «Այս պարագայում Նվարդ Ավագյանի վաստակը բավականին հարուստ է:
Բանաստեղծուհու հետ իմ աշխատանքը սկսվել էր դեռևս «Սովետական Ղարաբաղ» թերթում: Նրա գործունեությունը ակնհայտ է լրագրության բնագավառում, արձակում և թարգմանական աշխատանքի մեջ: «Երկնքի ու երկրի միջև» գրքում ամփոփված են հեղինակի նոր բանաստեղծությունները և որոշ վերամշակումներ, որոնք միտված են 1992-94 թթ.-ի և 2016 թ.-ի ապրիլյան պատերազմների պաստառի վրա արցախյան գոյապայքարի շարունակականության պատճառահետևանքային կապի բացահայտմանը գեղարվեստի լեզվով»,- ասել է Վ. Հակոբյանը:
Գրքի խմբագիր, գրող, հրապարակախոս Մաքսիմ Հովհաննիսյանն էլ նշել է, որ բոլորն էլ զգացել են 2016 թ.-ի արհավիրքները, և այդ ամենի արտացոլանքը տեղ է գտել գրքի առաջին մասում: «Գիրքը թաթախված է հոգսով, ցավով և այն ամենով ինչի շուրջ գրողը մտածում է: Ապրիլյան օրերին մենք հասկացանք, որ այն ազգն ենք, որ վտանգի պահին դառնում է բռունցք: Այդ գաղափարը կարմիր թելի պես անցնում է գրքի առաջին էջից մինչև վերջինը: Մի կողմից աչքի է զառնվում բանաստեղծությունների հրապարակախոսական ոգին, իսկ մյուս կողմից՝ բանաստեղծական այն թռիչքները, որոնք արտահայտված են գրքում»,- ասել է Մ. Հովհաննիսյանը:
Իսկ գրքի հեղինակ Նվարդ Ավագյանը, անդրադառնալով երկլեզու աշխատանքին, նշել է, որ իր ստեղծագործություններով փորձել է հասանելի լինել նաև ռուսալեզու ընթերցողին:
«Երկրորդ մասը կրում է նույն լեյտմոտիվը՝ հայության մտքի ու կամքի զինվորագրում, հայրենապահպանման ու ազգային արժեքներին: Ժամանակակից պոեզիան բարդ երևույթ է: 21-րդ դարում այդ հարցը ավելի է սրվել: Վերջին տասնամյակներին բավականին տիրապետող է դարձել ինտելեկտուալ պոեզիան, որի մեջ հրապարակախոսական տարրը արծարծվում է ավելի խիտ: Դրանից, սակայն, տուժում է բանաստեղծության քնարականությունը: Պետք է համատեղել լիրիզմը և ինտելեկտուալիզմը, որպեսզի բանաստեղծությունը հնչի լիարժեք: Կարծում եմ՝ հենց այդ սինթեզումից է կախված բանաստեղծության հաջողությունն այսօր: Արդի պայմաններում մենք հարաբերվում ենք տարբեր ազգերի մշակույթների հետ, որոնց անբաժանելի մասն է գրականությունը: Այն թարգմանվում է և աշխարհին հասանելի դառնում թարգմանական մշակույթով»,- ասել է Ն. Ավագյանը:
Շնորհանդեսին ներկա էին համալսարանականներ, գրողներ, հյուրեր:
