Արցախի փոխվարչապետ Արթուր Աղաբեկյանը հարցազրույց է տվել Tert.am-ին, որտեղ անդրադարձել է մի շարք հարցերի:
Վերջին օրերին հակառակորդի հրետակոծող հրետանին տեղակայված էր խաղաղ բնակավայրերում. Արթուր Աղաբեկյան
ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏ, 15 նոյեմբերի, ԱՐՑԱԽՊՐԵՍ: Ներկայացնում ենք հարցազրույցի այն հատվածը, որում Արթուր Աղաբեկյանը մեկնաբանում է Իլհամ Ալիևի հայտարարությունը, թե Ադրբեջանը վերադարձնելու է իր տարածքներն այնպես, ինչպես վերադարձրեց Լելե Թեփեն՝ որոշ կրճատումներով:
-Պարո՛ն Աղաբեկյան, Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը Բաքվի 60 հազարանոց զորախմբով վերջին զորավարժությունների ժամանակ հայտարարեց, թե «Ադրբեջանը վերադարձնելու է իր տարածքներն այնպես, ինչպես վերադարձրեց Լելե Թեփեն»։
-Հասկանալի լինելու համար պիտի մի քիչ հեռվից գամ: Տեսեք՝ Գլխավոր շտաբը կանխատեսում է հակառակորդի հարվածի ուղղությունը, և դա կանխատեսելի էր: Սա ցանկացած բանակի պարտականությունն է. եթե ունես հակառակորդ, պետք է նաև տաս գնահատական հակառակորդի հարվածի ուղղության վերաբերյալ: Ցավոք, ռազմական գործողությունների ավարտից կամ նոր զինադադարից հետո իրական գնահատական չեղավ, թե ինչ նպատակներ էր դրել իր առջև հակառակորդը: Հայկական քաղաքական միտքը, փորձագետներ, տեղին-անտեղի, մտածված կամ ոչ, ամեն մեկը փորձեց հակառակորդի փոխարեն գնահատել, թե հակառակորդն իր նպատակին հասա՞վ, թե ոչ: Ես էլ առիթ ունեցել եմ այս մասին խոսելու ու միշտ հորդորել եմ գեներատալիտետին, որ պետք է իրական գնահատական տալ հակառակորդի գործողություններին:
-Զինադադարի նախաձեռնությունը ումի՞ց էր:
-Ես հայտարարում եմ, որ Ադրբեջանինը. ապրիլի 3-ին միակողմանի զինադադարի վերաբերյալ արդեն հանդես էր եկել: Դա մեսիջ էր ՌԴ Գլխավոր շտաբին, որ նախաձեռնեք, մենք պատրաստ ենք: Եվ որևէ մեկը տեղեկություն ունի՞, թե ինչ էր տեղի ունենում այդ օրերին Ադրբեջանում, ինչքան խաղաղ բնակիչ տեղահանվեց: Թվեր են՝ հազարների հասնող: Եվ կարող եմ հայտարարել, որ Ադրբեջանի քաղաքական իշխանությունը երբեք չի հաշվարկել, որ իր բնակչությունն այդքան ծանր կտանի ռազմական գործողությունների վերսկսումը:
-Մերոնք ծանր չէի՞ն տանում:
-Ծանր էին տանում, բայց նման մասսայական տեղահանումներ չեղան: Հադրութն իր տեղում էր, Հադրութի գյուղերն` իրենց: Մոբիլիզացիոն ռեսուրսն ամբողջությամբ, կամավոր, չսպասելով զինկոմիսարիատի կանչին՝ իրենց տեղերում էին և պատրաստվում էին ընդունել մարտը: Գումարած` ողջ հայ ժողովուրդը, ով որտեղ գտնվում էր, փորձեց իր մասնակցությունը բերել այդ պատերազմական գործողություններից սպասվող հաղթանակին: Արդյո՞ք դրան պատրաստ էր Ադրբեջանը: Իհարկե ոչ, իհարկե, նրանք ունեին վերլուծություն, որ Հայաստանը տնտեսապես վատ վիճակում է, որ մեր բանակը մարդկային ու ֆինանսական ռեսուրսների խնդիր ունի, հայ ժողովուրդը մասնատված ու արտագաղթում է: Բայց չէին սպասել, որ արտագաղթող հայը երկրագնդի որ կետում է լինի, գալու է, կանգնելու է իր երկրի պաշտպանությանը: Եվ այս ֆոնին Ալիևը պետք է առիթ փնտրեր, լիներ ու նկարվեր Լելե Թեփեում:
Բայց, իհարկե, չմոռանանք գնահատական տալ այս զորավարժությանը, վերջնական հասկանանք` մեր հակառակորդի նպատակը նորից ցուցամոլությո՞ւնն է, թե այլ բան, թե՞ այդքան ծախսեր կատարեց, որ ընդամենը ցույց տա իր ժողովրդին, որ տեսեք՝ «ինչքան մարտունակ ենք ու միայն Լելե Թեփեով չե՞նք բավարարվելու»:
-Սա իմ հաջորդ հարցն է, քանի որ սեպտեմբերի 21-ի ռազմական շքերթից հետո նրանք լռել էին, և, փաստորեն, Թրամփի ընտրությունից հետո Ալիևը առաջին անգամ նորից հոխորտաց:
-Ուզում եմ հանգստացնել մեր ժողովրդին. նման զորավարժությունները ընտրություններից հետո չեն կատարվում և դրանց 6 ամիս պատրաստվում է ցանկացած բանակ: Դրանք պլանային զորավարժություններ են:
Մեկ այլ հարցի վրա էլ եմ ուզում ուշադրություն հրավիրել. այդ զորավարժություններից մեկ օր առաջ հակառակորդը սկսեց օգտագործել փոքր հրետանի` լրիվ ուրիշ ուղղությամբ: Եվ որտե՞ղ էր տեղակայված իր հրետակոծող հրետանին: Բնակավայրերում: Սա իմ ենթադրությունն է, որ կարող եմ անել: Եվ փառք մեր Պաշտպանական բանակին, որ հակառակ կրակ չբացեց, չփորձեց լռեցնել կրակետը և դրանով չօգնեց, որ Ալիևը իր ելույթը կառուցի այն մեղադրանքով, որ հակառակորդը հրետակոծում է մեր խաղաղ բնակչությանը:
Մանրամասները՝ սկզբնաղբյուրում:
