1930 թվականի ապրիլի 1-ին ծնվել է հայ թատրոնի ու կինոյի անվանի դերասան, ՀԽՍՀ և ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ Խորեն Աբրահամյանը։ Այսօր նա կդառնար 85 տարեկան:
Այսօր հայ թատրոնի և կինոյի վարպետ Խորեն Աբրահամյանի ծննդյան օրն է
ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏ, 1 ԱՊՐԻԼԻ, ԱՐՑԱԽՊՐԵՍ։ Կինոյի դերերում նրա առավել սիրված մարմնավորումներն են` «Սարոյան եղբայրներում» Գևորգի, «Առաջին սիրո երգ»-ում Արսենի, «Մենք ենք, մեր սարերը»-ում` Պավլեի, «Տերը»-ում` Ռոստոմի, «Երևանյան օրերի խրոնիկա»-ում ` Արմենի, «Փառքի օղակներ»-ում Գուրգենի, «Հուսո աստղ»-ում Տեր Ավետիսի և այլն:
Խորեն Աբրահամյանը «բնիկ» սունդուկյանցի էր. մայր թատրոնում, ուր նա աշխատեց 1951 թվականից` կատարեց բազում դերեր։ Թատրոնում ստեղծած լավագույն դերերից են համարվում` Ռուստամ (Ա.Շիրվանզադեի«Նամուս»), Արմեն (Գ.Բորյանի «Կամրջի վրա»), Արամ (Ա.Արաքսմանյանի «60 տարի, երեք ժամ»), Արա (Ն.Զարյանի «Արա Գեղեցիկ»), Մյասնիկյան(Զ.Դարյանի «Հանրապետության նախագահը»), Կորիոլան (Վ.Շեքսպիրի«Կորիոլան»), Ավետյան (Պ.Զեյթունցյանի «Անավարտ մենախոսություն»)։
Խորեն Աբրահամյան ռեժիսորի (1979–1984թթ. եղել է մայր թատրոնի գլխավոր ռեժիսոր, 1988–1995թթ.՝ գեղարվեստական ղեկավար, միաժամանակ։ 1985–1988թթ. Գյումրիի պետական թատրոնի դերասան էր և գլխավոր ռեժիսորը,) աշխատանքներից առավել հայտնի են Գ.Սունդուկյանի անվան թատրոնում բեմադրված Ն. Զարյանի «Հացավան», Վ.Շեքսպիրի «Ջոն արքա» , Պ. Զեյթունցյանի «Անավարտ մենախոսություն», Պ. Ջակոմետիի «Ոճրագործի ընտանիքը» (նաև եղել է Կորրադոյի դերակատարը), Հ. Իբսենի «Դոկտոր Ստոկման», Գ. Գորինի «Քին» Ա.Քալանթարյանի «Թիկունք», Պ.Զեյթունցյանի «Անավարտ մենախոսություն», և այլ ստեղծագործություններ։
Խորեն Աբրահամյանը հայտնի էր նաև որպես ասմունքող: Ներկայացնում ենք «Ես իմ անուշ Հայաստանի» բանաստեղծությունը` Խորեն Աբրահամյանի կատարմամբ:
