ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏ, 17 օգոստոսի, ԱՐՑԱԽՊՐԵՍ: «Արցախպրես»-ի թղթակցի հետ զրույցում Ս. Գրիգորյանը, ով ապրում է Մարտունու շրջանի Աշան գյուղում, պատմել է շրջափակման դժվարությունների, խնդիրների ու պայքարելու իր բանաձևի մասին։

«Աստղիկս, փառք Աստծո, կերակրվում է մայրական կաթով, սակայն  այն սննդամթերքը, որն անհրաժեշտ է երեխայի աճի ու զարգացման համար (մրգեր, ձուկ և այլն), չկա,  ու վիտամինների  պակասը մնում է չլրացված։ Նոր է լրացել դստերս մեկ տարին։ Ճիշտ է,  մայրական կաթն անփոխարինելի է, սակայն անհրաժեշտ է նաև հավելյալ սնունդ։ Մեծ ցավ  է մոր համար, երբ  ստիպված է  սոցցանցերում գրառում կատարելով կաթնախառնուրդ կամ այլ սնունդ  ձեռք բերել բալիկի  համար, և  շատ հաճախ չենք էլ գտնում։  Երեխաս ունի ալլերգիկ ռեակցիաներ, ուստի տակդիրները  զգուշությամբ եմ ընտրում։ Ճիշտ է, որոշ քանակությամբ ձեռք եմ բերել,  բայց, շրջափակման շարունակականության դեպքում,  դժվար հերիքի։

Գրեթե անհնար է փոքրիկի խնամքն առանց դեղորայքի, հիգիենայի պարագաների։

Երեխայիս համար նախապես պահուստավորած խնամքի պարագաները տևական ժամանակ նրա պահանջները բավարարել չեն կարող։ Դժվար է պատկերացնել, թե ինչ կլինի հետո»,-պատմել է երիտասարդ մայրը։

Մեր զրուցակիցն Աշանի  համայնքապետարանի աշխատակից է։ Ասում է`  հովհարային անջատումների պայմաններում աշխատանքը ևս  իրենից մեծ դժվարություն է ներկայացնում։

«Քանի որ արդեն տևական ժամանակ է` գազամատակարարում չկա, երեխայի խնամքը,  առօրյա բոլոր հոգսերը հոգալը պետք է ժամանակին համակարգել»,-հավելել է նա` հույս հայտնելով, որ վիրավոր հայրենիքը մի օր ոտքի կկանգնի, ու բոլոր դժվարությունները կմնան անցյալում։