Ավանդույթի համաձայն, տարիներ հետո նույն օրը, նույն վայրում հավաքվել են այն ընկերներից շատերը, ովքեր, տալով հավատարմության երդում, տարիներ առաջ գինու շշի մեջ լցրել են իրենց անուններն ու ամփոփել սուրբ հողում:
Զինծառայողները գինու շիշը դրեցին հողի մեջ՝ հինգ տարի հետո հանդիպման երդումով
ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏ, մայիսի 12, ԱՐՑԱԽՊՐԵՍ-ՄԱՐՏԻԿ: Այս միջոցառումը գնդապետ Գրիգորի Սահակյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասում արդեն դարձել է բարի ավանդույթ և ունի իր հետաքրքիր պատմությունը: «1993 թվականին, նախքան մարտական գործողությունների մեկնելը, ընկերներով որոշեցինք մեկս մյուսին հավատարմության երդում տալ, որ պատերազմի դաշտում մեր ընկերոջը անօգնական չենք թողնի ու ամեն գնով կպաշտպանենք մեր սուրբ հողը: Ապրիլի 13-ին պարապմունքներից հետո յոթ ընկերներով մեկ շիշ գինի վերցրեցինք ու զորամասի տարածքից դուրս խմեցինք, իսկ դատարկ շշի մեջ լցրեցինք թղթի վրա գրված մեր անունները և հանձնեցինք հողին, այն պայմանով, որ քսան տարի հետո նույն օրը մենք պետք է հավաքվենք, հանենք շիշը և մեկս մյուսին շնորհավորենք ու հիշենք մեր անցած տարիները,- պատմում է գնդապետ Գ. Սահակյանը,- մեզ բախտ վիճակվեց 2013 թվականին բոլոր ընկերներով հավաքվել ու հանել շիշը: Այդ ժամանակ որոշում ընդունեցինք, որ զորամասի զինծառայողներից, ըստ ցանկության, հավատարմության երդում տան, այն պայմանով, որ հինգ տարի հետո իրենք նույնպես կհավաքվեն ու կհանեն իրենց հավատարմության երդման խորհրդանիշ շիշը»,- նշել է Գ. Սահակյանը:
Հինգ տարի անց, հավատարիմ մնալով իրենց խոստմանը, զորամասի նախկին զինծառայողները հավաքվել են հիշելու և վերապրելու զինվորական կյանքի հետաքրքիր ու հիշարժան պահերը, և մեկ անգամ ևս հավատարմության, միասնության ու նվիրվածության երդում տալու, որ հինգ տարի հետո կրկին կհավաքվեն և կհանեն խորհրդանշական գինին: «2013 թվականին, երբ մենք պետք է ավարտեինք ծառայությունը, գնդապետ Սահակյանը մեզ հրավիրեց ու ասաց, որ այսպիսի ավանդույթ կա զորամասում:Հրամանատարը նշեց, որ ովքեր կապված են այս հողին, կարող են գալ և նույնպես հավատարմության երդում տալ: Զինակից իմ ընկերների հետ սիրով ընդունեցինք առաջարկը և ապրիլի 13-ին մասնակցեցինք այստեղ կայացած հանդիսավոր միջոցառմանը:
Այդ օրը հանեցին քսան տարվա վաղեմության գինու շիշը, որտեղ գրված էր մեր հրամանատարի ու նրա ընկերների անունները և թաղեցինք նոր շիշ` իմ ու իմ ընկերների անուններով: Մենք հավատարմության երդում տվեցինք ու պայմանավորվեցինք, որ հինգ տարի հետո պետք է հավաքվենք այստեղ ու հանենք մեր անուններով ամփոփված գինու շիշը: Այսօր մեր խոստումն ի կատար ածվեց»,- հիշում է Հակոբ Իսրայելյանը:
Հպարտորեն շարունակելով իրենց հրամանատարների ու ավագ ընկերների հայրենանվեր առաքելությունն ու բարի ավանդույթները` զորամասի զինծառայողներից ութ ընկերներ որոշել են միանալ նախաձեռնությանն ու տալ հավատարմության ու միասնության երդում: «Տեղեկանալով այս միջոցառման մասին` մենք ընկերներով որոշեցինք այսօր մասնակցել ու երդվել, որ միշտ միասին ենք լինելու և միասնական ու համախմբած պատրաստ ենք մշտապես պաշտպանել մեր հայրենիքն ու հայ ժողովրդին: Այսօր մենք նույնպես խոստացանք, որ հինգ տարի հետո գալու ենք այստեղ և մեր հրամանատարների ու ընկերների ներկայությամբ հանենք մեր խորհրդանշական գինու շիշը»,-ասաց շարքային Սլավիկ Օխոյանը:
Իսկ զորամասի հոգևոր սպասավոր Վահե սարկավագ Մկրտչյանը միջոցառմանը ներկայացավ օրհնանքի խոսքով ու քաջառողջություն և հաջողություններ մաղթեց հայրենյաց պաշտպան բոլոր զինվորներին ու նրանց հրամանատարներին: Զորամասում ձևավորված և սերնդեսերունդ փոխանցվող այս ավանդույթը խոսում է հայ զինվորի ոգու ու կամքի, նրա նվիրվածության ու վաղվա օրվա հանդեպ հավատքի մասին: Ինչպես Արցախյան պատերազմում, այնպես էլ այսօր հայ երիտասարդը ամուր է կառչած այս հողին և պատրաստ է կերտել նոր հաղթանակներ:
Դավիթ Ավանեսյան