Հասարակ, բայց կարեւորագույն քայլ, որը ԱՄՆ ներկա վարչակազմը պետք է կատարի մինչեւ իր լիազորությունների ավարտը՝ հունվարի 20-ը:
Ջիմի Քարթեր․ Ամերիկան պետք է ճանաչի Պաղեստինը
ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏ, 30 նոյեմբերի, ԱՐՑԱԽՊՐԵՍ: Խոսքը Պաղեստինի պետության դիվանագիտական ճանաչման մասին է (այս քայլն արդեն արել են 137 երկրներ) եւ այս քայլը կօգնի Պաղեստինին դառնալ ՄԱԿ լիիրավ անդամ, գրում է The New York Times–ում Ջիմի Քարթերը։
Քարթերը հիշեցնում է Քեմփ Դեւիդում իսրայելա-եգիպտական համաձայնագրերի ստորագրման մասին, որոնց հիմքում ՄԱԿ ԱԽ թիվ 242 բանաձեւն էր։ Այդ բանաձեւի թեզիսները ԱՄՆ ու միջազգային համայնքի քաղաքականության հիմքն են։
Բայց այսօր, հեղինակի կարծիքով, իսրայելցիների ու պաղեստինցիների միջև խաղաղության հաստատման հարցում պարտավորությունները չեղարկման սպառնալիքի տակ են հայտնվել։ «Իսրայելը կառուցում է ավելի շատ բնակավայրեր, դուրս մղելով պաղեստինցիներին ու ամրապնդելով պաղեստինյան հողերի իր օկուպացիան։ Ավելի քան 4․5 մլն պաղեստինցիներ են ապրում այդ օկուպացված տարածքներում, չլինելով Իսրայելի քաղաքացիներ»,- գրում է Քարթերը։
«Մինչդեռ մոտ 600 հազար իսրայելցիներ Պաղեստինում օգտվում են իսրայելական քաղաքացիության բարիքներից։ Այս գործընթացը խթանում է «փաստացի մեկ պետության» ձեւավորումը, որը կարող է ոչնչացնել իսրայելական ժողովրդավարությունը ու ուժեղացնել միջազգային քննադատությունը Իսրայելի հասցեին»,- ասվում է հոդվածում։
«Carter Center -ը առաջարկել էր իր աջակցությունը «երկու պետություն» սկզբունքով որոշմանը, այս ամիս կազմակերպելով քննարկումներ Իսրայելի ու Պաղեստինի ներկայացուցիչների հետ ՝ խաղաղ կարգավորման ուղիներ որոնելու համար։ Հիմք ընդունելով այդ բանակցությունների ընթացքում դրական արձագանքները, ես վստահ եմ, որ ԱՄՆ կողմից պաղեստինյան պետության ճանաչումը կհեշտացնի Պաղեստինի ճանաչումը այն երկրների կողմից, որոնք դա դեռ չեն արել ու նաեւ ճանապարհ կհարթի իսրայելապաղեստինյան հակամարտության ապագայի մասին ՄԱԿ ԱԽ բանաձեւի համար»,- գրում է Քարթերը։
«ԱԽ-ն պետք է ընդունի բանաձեւ, որում կշարադրի հակամարտության կարգավորման չափորոշիչները, որը կվերահաստատի 1967-ի սահմաններից դուրս իսրայելական բոլոր նորակառույց բնակավայրերի ապօրինությունը, բայց բաց թողնի կողմերի միջեւ փոփոխությունների մասին բանակցությունների հնարավորությունը»,- գրում է Քարթերը։ «Հետագա քայլերը պետք է ներառեն Պաղեստինյան պետության ապառազմականացում ու գուցե նաեւ ՄԱԿ-ի հովանու ներքո խաղաղաստեղծ ուժերի առկայություն»,- շարունակում է նա։
«ԱՄՆ կողմից ճանաչման, ՄԱԿ-ին անդամակցության ու ԱԽ բանաձեւերի համագումարը բավականաչափ ծանրակշիռ գործոն կդառնա հետագա դիվանագիտության հիմքը ձեւավորելու համար։ Այս քայլերը կամրապնդեն չափավոր պաղեստինյան ղեկավարության դիրքերը, միաժամանակ վստահեցնելով Իսրայելի հասարակությանը, որ Իսրայելն ու նրա անվտանգությունը ճանաչված են բոլորի կողմից»,- համարում է հեղինակը։
